Goji bessen zijn misschien wel de meest voedzame vruchten op aarde. Ze bevatten achttien soorten aminozuren en alle acht 8 essentiële aminozuren. Daarnaast zitten in deze bijzondere vruchten ruim twintig mineralen, zoals zink, ijzer, koper en calcium. De bessen bevatten ook vijfhonderd keer de hoeveelheid van vitamine C, per gewicht, dan sinaasappels. Daarmee zijn de Goji bessen de rijkste bron van vitamine C ter wereld.
Er zijn mensen die beweren dat Goji bessen pas sinds kort in Europa verkrijgbaar zijn en eigenlijk nog een geheimzinnig iets vormen voor de westerse wereld. Niets is minder waar. Uit historische documenten blijkt immers dat deze bessen al in de zeventiende eeuw in Engeland werden ingevoerd. De naam Goji is echter wel vrij nieuw en heeft alles te maken met de Chinese benaming ‘Gou Qi Zi’. Hiervoor waren de bessen al bekend als The Chinese Wolfberry, The Matrimony Vine, The Chinese Boxthorn, The Red Medlar en zelfs The Duke Of Argyll’s Tea Tree.
Afgezien van de gezondheidsvoordelen, is de Goji ook gewoon een heel lekkere vrucht. Je kunt ze vers eten, recht van de plant, maar ook eerst drogen en eten als snoepjes is mogelijk. Ook heerlijk in bijvoorbeeld muesli of yoghurt. De Goij-bessen maken zodoende van je ontbijt een krachtige start van de dag. Het is zelfs mogelijk om ze te verwerken in een verfrissende en gezonde thee. We wordt benadrukt om de bessen nooit met de hand aan te raken als ze rijp zijn, omdat ze dan gaan oxideren en zwart worden.
Oud
Volgens de overlevering zijn er bevolkingsgroepen in de Himalaya waarbij mannen en vrouwen door het eten van Goji een heel hoge leeftijd hebben bereikt. Er zouden gevallen bekend zijn van mensen die tussen de honderdtwintig en honderdvijftig jaar oud zijn geworden. De beroemde Li Qing Yuen, die blijkbaar leefde tussen 1678 en 1930 (252 jaar!), at iedere dag Goji bessen. Het leven van Li Qing Yuen is de meest bekende gedocumenteerde zaak betreffende extreem lang leven tot nu toe.
Een ander, eeuwenoud verhaal over bijzondere heilzame werking van de Goji bessen, is die van de nieuwsgierige handelaar die aan de verkoopster van de bessen vroeg welk magische kruid zij bezat. De vrouw antwoordde: ‘Dit kruid heeft vijf namen. Als u wilt kunt u per seizoen een ander deel van het kruid nemen.’
Zij adviseerde hem om in het voorjaar de bladeren te nemen, die bekend staan als de ‘essentie van de hemel’. In de zomer moest hij zich beperken tot de bloemen, die bekend staan als de ‘levensduur van het leven. ‘In de herfst neemt u de vruchten, die bekend staan als de Chinese wolfsbessen. En in de winter kun je het beste de bast van de wortel pakken. Deze staat bekend als de huid en bot van de aarde of de vruchten van god.’
