Chlorella bestaat maar liefst 2,5 miljard op aarde. Toch werd dit stokoude, groenen micro-algje pas in het jaar 1890 ontdekt. Toen was het namelijk pas mogelijk om, met behulp van een goede microscoop, dit belangrijke voedingssupplement anno 2012 te zien.
Het duurde vervolgens nog wel heel wat jaren voordat wetenschappers ontdekten dat het niet zomaar een microalgje was, maar dat het kon dienen als belangrijke voeding voor de mens. Chlorella zit boordevol vitamines, mineralen, aminozuren, enzymen en meervoudig onverzadigde vetzuren.
In de vorige eeuw is er dan ook lange tijd het idee geweest om op grote schaal chlorella alg te gaan kweken, om de honger in de wereld uit te bannen. Het plantje waaruit de alg ontstaat groeit namelijk heel snel. Uit een ééncellige algje komen elke twintig uur vier nieuwe algen. Er was echter één nadeel: chlorella was in het verleden niet geschikt voor menselijke consumptie.
Niet te verteren
De celwand van chlorella bestaat uit drie lagen, waarvan de buitenste bijna niet te verteren is. In die samenstelling is het dus onverteerbaar en niet geschikt om te eten door mensen. Eenvoudig gezegd: ‘je slikt het heel door en poept het heel weer uit’. Pas na de Tweede Wereldoorlog werd het idee weer opgepakt om chlorella als voedingssupplement in te nemen.
Met name in Japan was een schrijnend tekort aan voeding en het grootschalig kweken van chlorella werd als een goede oplossing gezien voor dit probleem. Met financiële hulp van de Verenigde Staten kreeg dr. Hiroshi Tamiya van het Tokugawa Biological Institute opdracht om onderzoek te doen naar de mogelijkheid om chlorella geschikt te maken voor menselijke consumptie.
Hij slaagde er niet in. Bovendien raakte het onderzoek na verloop van tijd wat in de vergetelheid, omdat er in Japan weer volop rijst en graan werd verbouwd. De nood was dus niet meer zo hoog. Daar kwam nog eens bij dat het leek alsof het algje gewoonweg niet wilde worden gegeten. Pas in 1975 lukte het de Japanner Nakayama om chlorella verteerbaar te maken. Via een ingewikkeld procédé slaagde hij er in de celmembranen dusdanig te breken, dat hierdoor de vitale voedingsstoffen ‘vrij’ kwamen.
Fotosynthese
Heden ten dage wordt het microalg chlorella voornamelijk gekweekt in Taiwan. In daarvoor speciaal aangelegde zoetwaterbassins. Dankzij het feit dat in Taiwan de zon gemiddeld zo’n 320 dagen per jaar schijnt, kan de chlorella-alg zich onder optimale omstandigheden ontwikkelen. Onder invloed van de zon vindt namelijk het proces van fotosynthese plaats. Koolstofdioxide en water worden door het algje opgenomen en vervolgens met behulp van chlorofyl en zonlicht omgezet in belangrijke voedingsstoffen.
